درمان بیماریهای خود ایمنی موضوع پیچیدهای است، زیرا طبق طب رایج، این بیماریها قابل درمان نیستند. با این حال، شواهدی وجود دارد که بر اساس آن درمان بیماریهای خود ایمنی با طب سنتی امکان پذیر است. ممکن است بتوانید برخی از بیماریهای خود ایمنی را با برخی داروهای گیاهی و تغییر در رژیم غذایی به طور موثری کاهش دهید یا حتی درمان کنید.
اگرچه طب سنتی نمیتواند به طور کامل با بیماریهای خود ایمنی کنار بیاید و آنها را درمان کند، اما بسیاری از بیماران با روی آوردن به طب سنتی و تغییر رژیم غذایی و شیوه زندگی میتوانند بیماری خود را کنترل کنند. به گفته دکتر استیون گاندری، که در طول زندگی حرفهای خود موارد شدید را درمان کرده است، بیماریهای خود ایمنی ممکن است ریشه در میکروبیوم روده ما داشته باشند.
او میگوید، عوامل محیطی و تغذیه نه تنها بر ژنهای انسان، بلکه بر ژنهای میکروبیوم ما نیز تاثیر میگذارند. میلیونها باکتری و ویروس در روده و روی پوست ما زندگی میکنند. هم تحقیقات خودش و هم کارهای دیگران نشان میدهد که درمان بیماریهای خود ایمنی با طب سنتی با تغذیه و گیاهان دارویی مانند، جینسینگ، بابونه، روغن دانه گل گاوزبان، رزماری، تاناستوم، چای سبز، زنجبیل و غیره تاثیر قدرتمندی بر فعال شدن ژنهای میکروارگانیسمهای ساکن در روده دارند.
آیا به دنبال درمان مشکل خود هستید؟
بیماری خود ایمنی چیست؟
سیستم ایمنی بدن به طور طبیعی از بدن در برابر عوامل بیماری زا مانند باکتریها، ویروسها، انگلها و سایر عوامل بیماریزا محافظت میکند. حال فرض کنید که این سیستم نتواند به درستی عمل کند؟ چه اتفاقی میافتد؟
بیماری خود ایمنی به مجموعه بیماریهایی گفته میشود که در آن سیستم ایمنی بدن به اشتباه به سلولها، بافتها یا اندامهای خود بدن حمله میکند.
جالب است بدانید که علت دقیق بیماری خود ایمنی مشخص نیست، اما اعتقاد بر این است که عوامل ژنتیکی و محیطی هر دو در ایجاد آن نقش دارند.
بیماریهای خود ایمنی شامل چه مواردی میشوند؟
بیماریهای خود ایمنی تخریب سلولهای سالم توسط مکانیسم دفاعی بدن را به همراه دارند. اگر خطای سیستم ایمنی اصلاح نشود، حمله میتواند به قلب، ریهها و سایر اندامهای حیاتی پیشرفت کند. مکانیسمهایی که باعث تنظیم پاسخ ایمنی میشوند به طور کامل شناخته نشدهاند. میتوان فرض کرد که سمیت فلزات سنگین، سندرم روده نشتکننده، باکتریهای عفونی و انگلها، و عدم تعادل تغذیهای میتوانند سیستم ایمنی بدن را بیش از حد تحت فشار قرار دهند و در نتیجه سیگنالها و پاسخهای ایمنی را از بین ببرند.
تحقیقات در حال انجام، مکانیسمی را بررسی میکنند که توسط این عوامل باعث میشود سیستم ایمنی بدن به بافتهای بدن حمله کند. درمان بیماریهای خود ایمنی با طب سنتی میتواند به تنظیم رفتار تهاجمی سیستم ایمنی، بدون سرکوب یا تغییر دفاعهای ضروری آن کمک کند.
در بیماریهای خود ایمنی، حتی اگر مهاجم خارجی برای حمله وجود نداشته باشد، پاسخ ایمنی بدون کاهش ادامه مییابد. توالی دقیق وقایعی که سیستم ایمنی را به سمت مخالفت سوق میدهد، هنوز مشخص نشده است. بیش از ۱۰۰ بیماری خود ایمنی شناخته شده، وجود دارد. موارد رایج عبارتند از لوپوس، آرتریت روماتوئید، بیماری کرون و کولیت اولسراتیو.
اما برخی از بیماریهای خود ایمنی رایج بر اساس طبقه بندی، عبارتند از:
بیماریهای مفاصل و ماهیچهها
- آرتریت پسوریاتیک
- آرتریت روماتوئید (RA)
- سندرم شوگرن
- لوپوس اریتماتوز سیستمیک
بیماریهای دستگاه گوارش
- بیماری کرون
- بیماری سلیاک
- کولیت زخمی
بیماریهای سیستم غدد درون ریز
- بیماری گریوز
- تیروئیدیتهاشیموتو
- بیماری آدیسون
بیماریهای پوستی
- اسکلرودرمی
- لوپوس
- درماتومیوزیت
- پسوریازیس
بیماریهای سیستم عصبی
- پلی نوروپاتی دمیلینه کننده التهابی مزمن
- سندرم گیلن باره
- مولتیپل اسکلروزیس یا ام اس
سایر بیماریها
- میاستنی گراویس
- واسکولیت خود ایمنی
- دیابت نوع ۱
- کم خونی خطرناک
- واسکولیت
پیشنهاد میشود که ۱۲ داروی گیاهی مناسب برای درمان بیماری خود ایمنی در طب سنتی را نیز مطالعه نمایید.
علائم بیماریهای خود ایمنی چیست؟
بیماریهای خود ایمنی میتوانند بر بسیاری از انواع بافتها و تقریباً هر اندامی در بدن تاثیر بگذارند. آنها ممکن است علائم مختلفی از جمله درد، خستگی (کوفتگی)، بثورات، حالت تهوع، سردرد، سرگیجه و موارد دیگر را ایجاد کنند. علائم خاص به بیماری دقیق بستگی دارد. درمان بیماریهای خود ایمنی با طب سنتی میتواند به کنترل و حتی کاهش این علائم کمک کند.
اما علائمی که بر اساس نوع بیماری طبقه بندی میشوند عبارتند از:
بیماریهای مفاصل و ماهیچهها
- درد و درد عضلانی
- درد مفاصل، سفتی و تورم
- ضعف عضلانی
- التهاب
بیماریهای دستگاه گوارش
- نفخ
- یبوست
- درد شکم
- رفلکس اسید
- حالت تهوع
- حساسیتهای غذایی
- خون یا مخاط در مدفوع
بیماریهای پوستی
- بثورات
- خارش
- خشکی چشم
- خشکی دهان
- التهاب
- ریزش مو
- خشک شدن بیش از حد پوست
بیماریهای سیستم عصبی
- سرگیجه
- سردرد
- اضطراب و افسردگی
- سردرگمی و مشکل در تفکر
- تاری دید
- بیخوابی
- مشکلات حافظه
- میگرن
- سبکی سر
- بی حسی و گزگز
سایر بیماریها
- خستگی
- درد
- تب
- درد قفسه سینه
- تورم غدد
- افزایش یا کاهش وزن
- ضربان قلب سریع یا نامنظم
- تنگی نفس
- حساسیت به دما
بیماری خود ایمنی پوستی چیست؟
در یک بیماری خود ایمنی، سیستم ایمنی بدن به خود بدن حمله میکند. یک بیماری خود ایمنی میتواند بسیاری از نواحی بدن از جمله مفاصل، استخوانها یا بافتها را تحت تاثیر قرار دهد. یکی از اعضای شایعی که بیماریهای خود ایمنی به آن حمله میکنند، پوست است و چنین بیماری به عنوان بیماری پوستی خود ایمنی شناخته میشود. بیماریهای خود ایمنی پوستی در میان افراد بسیار شایع هستند.
شواهد به دست آمده نیز نشان دادهاند که درمان بیماریهای خود ایمنی با طب سنتی تاثیر بسزایی در درمان و کنترل عوارض بیماریهای خود ایمنی پوستی از جمله پسوریازیس داشته است.
آیا به دنبال درمان مشکل خود هستید؟
پسوریازیس
برای مثال بیماری پسوریازیس که با سیستم ایمنی بیش فعال مشخص میشود، یک اختلال پوستی خود ایمنی است که مزمن نیز هست. در این بیماری رشد سلولهای پوست تسریع میشود، به همین دلیل است که آنها شروع به تشکیل رسوب روی پوست میکنند و منجر به ایجاد پوستههایی میشوند که پلاکهای قرمز پوشیده شده با لکههای سفید پوست مرده هستند. این پلاکها میتوانند در هر نقطه از بدن از پوست سر، آرنج، کمر، زانو ظاهر شوند.
چنانچه به دنبال درمان این بیماری و یافتن اطلاعات بیشتر در مورد آن هستید، پیشنهاد میکنیم مطلب پسوریازیس چیست؟ و راههای درمان پسوریازیس با طب سنتی را مطالعه نمایید.
اسکلرودرمی
اسکلرودرمی نه تنها علائم خود را روی پوست نشان میدهد (اسکلرودرمی موضعی) بلکه سایر قسمتهای بدن مانند رگهای خونی، ماهیچهها و اندامها مانند قلب، ریهها و کلیهها (اسکلرودرمی سیستمیک) را نیز تحت تاثیر قرار میدهد. ۸۰ درصد بیماران مبتلا به این بیماری زن هستند.
درماتومیوزیت
درماتومیوزیت، ماهیچهها و پوست را تحت تاثیر قرار میدهد. یکی از بارزترین علائم آن، بثورات پوستی است که در قسمت بالایی بدن ظاهر میشود. همچنین باعث ارغوانی شدن پلکها و ضخیم شدن پوست میشود.
لوپوس
لوپوس یکی دیگر از بیماریهای پوستی مزمن خود ایمنی است. انواع مختلفی از لوپوس پوست وجود دارد. لوپوس جلدی عمدتاً بر پوست تاثیر میگذارد، در حالی که سایر قسمتهای بدن مانند کلیهها، مفاصل و قلب نیز میتوانند تحت تاثیر قرار گیرند. در لوپوس سیستمیک، رگهای خونی تحت تاثیر قرار میگیرند. معمولاً زنان بین ۱۵ تا ۴۴ سال را مبتلا میکند.
آیا بیماری خود ایمنی خطرناک است؟
خطرناک بودن بیماری خود ایمنی به نوع بیماری و شدت آن بستگی دارد. برخی از بیماریهای خود ایمنی مانند لوپوس یا آرتریت روماتوئید میتوانند به اندامهای حیاتی بدن آسیب برسانند و منجر به عوارض تهدید کننده حیات شوند. با این حال، بسیاری از بیماریهای خود ایمنی مانند دیابت نوع ۱ یا بیماری تیروئید خود ایمنی، خطرناک نیستند و میتوان آنها را با موفقیت مدیریت کرد.
این نکته را در نظر داشته باشید که بیتوجهای به هر بیماری و پیشرفت آن میتواند عواقب غیر قابل جبرانی داشته باشد. به همین دلیل توصیه میشود اگر از بیماریهای خود ایمنی رنج میبرید حتما برای مدیریت و درمان این بیماریها به متخصصان طب سنتی مراجعه کنید تا بهترین برنامه درمانی برای شما در نظر گرفته شود.
خطرناک ترین بیماری خود ایمنی
تنوع بیماریهای خود ایمنی باعث میشود تا برخی از افراد تصور کنند که این بیماریها خطر چندانی ندارند اما باید بدانید که برخی از بیماریهای خود ایمنی در صورت پیشرفت میتوانند ادامه زندگی را برای فرد بیمار بسیار سخت و دشوار کنند. از مهمترین و خطرناکترین بیماریهای خود ایمنی میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- مولتیپل اسکلروزیس: مولتیپل اسکلروزیس یک بیماری خود ایمنی است که باعث التهاب و آسیب به سیستم عصبی مرکزی میشود. مولتیپل اسکلروزیس میتواند منجر به مشکلات حرکتی، بینایی، تعادل و شناختی شود.
- کولیت اولسراتیو: کولیت اولسراتیو یک بیماری خود ایمنی است که باعث التهاب و زخم در روده بزرگ میشود. این بیماری در صورت عدم کنترل حتی ممکن است موجب مرگ بیمار شود.
- بیماری کرون: بیماری کرون یکی دیگر از بیماریهای خود ایمنی خطرناک است که باعث التهاب و زخم در دستگاه گوارش میشود و با عوارضی مانند اسهال خونی، درد شکم، کاهش وزن و حتی مرگ همراه است.
- آرتریت روماتوئید: آرتریت روماتوئید را میتوان از دیگر بیماری مزمن خود ایمنی دانست که با التهاب و درد مفاصل همراه است. این بیماری در صورت پیشرفت زیاد منجر به تخریب مفاصل، ناتوانی و گاها مرگ بیمار میشود.
توجه داشته باشید که تعداد بیماریهای خود ایمنی خطرناک بسیار بیشتر از موارد ذکر شده است. به عبارتی میتوان گفت هر یک از بیماریهای خود ایمنی در صورتی که به درستی کنترل نشود، میتواند برای فرد بیمار خطرناک باشد.
آیا بیماری خود ایمنی قابل درمان است؟
برخی از افراد به دنبال درمان قطعی خود ایمنی هستند و تصور میکنند میتوانند بیماریهای خود ایمنی را درمان کنند. در این باره باید بگوییم که علم بشر تا به امروز نتوانسته است درمان قطعی بیماریهای خود ایمنی را بیابد. با این وجود امکان کنترل و کاهش عوارض این بیماریها فراهم است. بنابراین اگر مبتلا به بیماریهای خود ایمنی هستید سعی کنید هر چه سریعتر به متخصصان طب سنتی خبره مراجعه کنید تا از پیشرفت بیشتر بیماری جلوگیری شود.
راههای درمان بیماریهای خود ایمنی
بیماریهای خود ایمنی شامل مجموعه ای از اختلالات هستند که بدن بطور اشتباهی بر علیه بافتهای سالم خود حمله میکند. درمان بیماری خود ایمنی ممکن است مشکل باشد، اما استفاده از طب سنتی میتواند در کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی تاثیرگذار باشد. برخی از راههای درمان بیماری خود ایمنی با استفاده از طب سنتی عبارتند از:
۱- استفاده از گیاهان دارویی: برخی از گیاهان دارویی ممکن است در بهبود بیماریهای خود ایمنی کمک کنند. به عنوان مثال، عصاره آلوئه ورا میتواند به عنوان یک ضد التهاب طبیعی عمل کرده و علائم التهابی را کاهش دهد. همچنین مصرف زنجبیل، گیاهان دارویی دیگر مانند شاه تره، ریشه ترخون و کاسنی ممکن است خواص ضد التهابی داشته باشند.
۲- مکملهای غذایی: مصرف برخی مکملهای غذایی مانند ویتامین D، ویتامین C، اسیدهای چرب امگا ۳ و آنتی اکسیدانهایی مانند کوآنزیم ممکن است در بهبود بیماریهای خود ایمنی مفید باشد. با این حال، قبل از استفاده از هر مکملی با پزشک یا متخصص تغذیه خود مشورت کنید.
درمان بیماری خود ایمنی پوستی
طب سنتی برای بیماریهای خود ایمنی پوستی نیز مانند سایر بیماریهای خود ایمنی یک سری راهکارها در نظر گرفته است.
از نظر طبیبان طب سنتی، روغن نارگیل، سرکه سفید، ریحان و مرزنجوش به دلیل خواص آنتی اکسیدانی که دارند، میتوانند در کنترل بیماریهای خود ایمنی پوستی مفید باشند. البته بهتر است دستور العمل مصرف این داروها توسط پزشک مشخص شود.
درمان بیماری خود ایمنی در طب اسلامی
متخصصان طب سنتی بر این باورند که اگر چه بیماریهای خود ایمنی را نمیتوان به طور کامل درمان کرد اما امکان کنترل و جلوگیری از پیشرفت این بیماریها با مصرف زرد چوبه، بید سفید، خدای تندر و چای سبز فراهم است.
البته توصیه میشود از مصرف خودسرانه داروهای گیاهی گفته شده خودداری کنید و حتما قبل از مصرف با متخصصان طب سنتی که در این زمینه فعالیت دارند، مشورت داشته باشید تا بهترین برنامه جهت درمان بیماریهای خود ایمنی برای شما در نظر گرفته شود.
بهترین دارو برای بیماری خود ایمنی
اگر به دنبال یک داروی فوقالعاده برای کنترل بیماری خود ایمنی هستید، توصیه ما به شما مصرف زنجبیل است. شما میتوانید با مصرف دمنوش زنجبیل به دفع سموم بدن خود کمک کنید و بیماریهای خود ایمنی خود را نیز کنترل کنید.
قرار دادن چای زنجبیل در رژیم غذایی میتواند به سلامت بیشتر شما کمک کند و بسیاری از سموم بدن را دفع کند.
درمان گیاهی بیماری خود ایمنی
درمان گیاهی برای بیماری خود ایمنی با عوامل طبیعی و گیاهان دارویی انجام میشود. درمان گیاهی میتواند شامل استفاده از گیاهان دارویی، عصارههای گیاهی، علاج با ماساژ، تغییر در رژیم غذایی، تغییر در سبک زندگی و استفاده از روشهای تکمیلی باشد. استفاده از گیاهان دارویی از قدیمیترین روشهای درمانی است و در بسیاری از موارد میتواند تاثیر مثبتی در درمان بیماری خود ایمنی داشته باشد. در ادامه به برخی از گیاهانی که به تقویت سیستم ایمنی بدن میکنند، اشاره میکنیم.
برخی از گیاهان دارویی معروف که در درمان بیماری خود ایمنی موثرند عبارتند از:
آلوئهورا: آلوئه ورا عصاره ای طبیعی است که شامل خواص ضد التهابی و ضد عفونی کننده است. میتوان از ژل آلوئه ورا برای تسکین التهاب و علائم بیماریهای خود ایمنی مانند التهاب مفاصل استفاده کرد.
زنجبیل: زنجبیل دارای خواص ضد التهابی و خواص آنتی اکسیدانی است که میتواند در کاهش التهاب عضلات و مفاصل موثر باشد. میتوان آن را داخل غذاها استفاده کرد یا به صورت چای زنجبیل برای تقویت سیستم ایمنی بدن مصرف نمود.
نعنا فلفلی: عصاره نعنا فلفلی میتواند دارای خواص ضد باکتریایی و ضد ویروسی باشد و بهبود سیستم ایمنی بدن را تسهیل بخشد. از روشهای مورد استفاده میتوان به استفاده از عصاره نعنا فلفلی در شیرهها یا تهیه نعنا فلفلی خشک و مصرف آن به صورت چای اشاره کرد.
گیاهان دارویی
برخی از گیاهان دارویی مانند پیاز، سیر، زیره یا آویشن میتوانند برای تقویت سیستم ایمنی بدن و همچنین درمان بیماری خود ایمنی موثر باشند. میتوان از این گیاهان در تهیه غذاها یا بصورت عرق، دمنوش یا مکمل استفاده کرد.
زردچوبه: زردچوبه دارای خواص ضدالتهابی و ضدباکتریایی است که ممکن است بهبود سیستم ایمنی بدن را تسهیل کند. میتوان زردچوبه را بصورت پودر در غذاها استفاده کرد یا آن را با روغن زیتون یا موارد دیگر مخلوط کرده و مصرف نمود.
سیر: دارای خواص ضدباکتری و ضدویروس است و ممکن است به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک کند. میتوان سیر را به صورت تازه یا به صورت قرص و کپسول مصرف کرد.
قبل از استفاده از هر گونه گیاه دارویی و انجام طب سنتی برای درمان بیماری خود ایمنی، با پزشک مشورت کنید تا از تعارض با داروهای دیگر و محافظت از سلامتی خود مطمئن شوید. شما عزیزان میتوانید با انجام طب سنتی از مزایای فراوان آن بهره مند شوید و زندگی سالمی داشته باشد.
بهترین کلینیک طب سنتی برای درمان بیماریهای خود ایمنی
اگر از بیماریهای خود ایمنی رنج میبرید و میخواهید یک قدم مثبت در جهت درمان و کنترل این بیماریها بردارید، مراجعه به کلینیک ما میتواند گزینه مناسبی برای شما باشد.
ما در کلینیک دکتر صرافان با کمک کادری متخصص و خبره میتوانیم بهترین خدمات را به شما عزیزان ارائه دهیم. متخصصانی چون دکتر مریم منفرد و دکتر شکوفه حیدری در این کلینیک آماده ارائه خدمات به پزشکانی هستند که از بیماریهای خود ایمنی رنج میبرند.
سلام وقتتون بخیر
۲ساله بیماری لیکن پلان موی دارم و مو بدنم شدید ریزش داره
سلام مادرم چند سال دچار بیماری خود ایمنی شده و دکترا گفتن شاخه ای از بیماریalsهست و متاسفانه الان بلعش هم مشکل پیدا کردن و امروز بعد دو هفته از ای سی یو قرار برگردن خونه و با اکسیژن باید نفس بکشن خواستم بدونم درمانی واسش دارین
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگو شرکت کنید؟نظری بدهید!